Sally, een heldin uit Kameroen

Sally, gevlucht maar opgevangen door Caroline

Sally, Casey, Shawn

Moeder Sally met haar twee zoons Casey en Shawn

Alle rechten voorbehouden


Sally werd op 9 maart 1983 in Kameroen geboren, en ze kwam op 19 september 2003 in Nederland. Op mijn vraag wanneer ze in Nederland kwam hoeft ze geen seconde na te denken. Kennelijk staat de datum in haar geheugen gegrift. Vanwege familieproblemen vluchtte Sally uit Kameroen, ze vloog naar Parijs en was onderweg naar Engeland, waar een bekende van haar woonde. In Hoek van Holland werd ze aangehouden en eerst vastgezet in een politiecel daar, van daaruit naar de vreemdelingenbewaring in Kam Zeist, en van daaruit naar een gevangenis in Haarlem. In Haarlem zat ze tussen vrouwen die vanwege criminele activiteiten als drugsvervoer vast zaten. Nog steeds is ze verontwaardigd als ze er aan denkt dat ze zomaar tussen criminelen vast zat, ze had immers niets gedaan. Tijdens dit alles bleek dat Sally zwanger was, bij aankomst in Nederland wist ze dit niet, maar ze was toen 4 weken zwager. Tijdens haar gevangenschap in Haarlem hoorde ze dat ze zwanger was van een tweeling, en dat een van de twee kindjes ziek was, wat het mankeerde kreeg ze niet te horen. Na 7 maanden werd Sally overgebracht naar uitzendcentrum Zestienhoven, een gevangenis dicht bij het vliegveld. Ze kreeg weeën en een vroeggeboorte dreigde.Ze belandde in het ziekenhuis, waar ze bedrust kreeg voorgeschreven. Sally was inmiddels ondervoed. De artsen benaderden de Immigratie en Naturalisatie Dienst ( de IND). Sally mocht in geen geval terug naar een gevangenis, en de bevalling moest plaats vinden in een academisch ziekenhuis. Hierop kreeg ze een plaats in het Asielzoekers Centrum in Wijchen, nabij Nijmegen, waar haar kindjes in het Radboutziekenhuis geboren werden.

In het ziekenhuis kwam er een vrijwilliger langs, die vroeg haar welk geloof ze had, na overleg bleek dat Sally het meest thuishoorde in de Protestantse kerk, waarop de dominee uit Wijchen haar in het Ziekenhuis bezocht, dit was het eerst e contact met de kerk. De tweeling, twee jongentjes werd geboren, en de dag na de geboorte kreeg Sally, die nu toch al wel veel had meegemaakt, de schok van haar leven. Een arts kwam op de dag na de geboorte van de tweeling bij haar met een papier. Of ze dit wilde tekenen. Het ene kind zou nooit kunnen poepen, praten en zou blind zijn. “Feitelijk werd mee gevraagd mijn kind te doden”zegt Sally, ik hoor nog de shock in haar stem. Bedenk me dat ze toen 21 jaar waas, in een vreemd land waar ze niemand kende en eigenlijk alleen nog maar de gevangenissen had gezien. Maar heldin als ze is, antwoordde Sally de arts: “God heeft me dit kind gegeven, als Hij het weer terug wil, dan zal Hij het wel nemen, dat is niet aan ons.”

De dominee bracht haar in contact met diaken Caroline, en deze diaken startte een grote actie Casey, het gehandicapte kindje ) moet blijven. Ook de synode steunde deze actie en uiteindelijk mocht Sally met de tweeling Casey en Shawn in Nederland blijven, vanwege medische redenen. En Casey leerde lachen en praten en kan goed zien, wel is hij gehandicapt, ligt vaak in het ziekenhuis, en heeft veelvuldig spontane botbreuken. Maar hij is vrolijk, en pienter. Echter was dit kind in Kameroen geboren, dan was hij zeker gestorven. Nu zijn de jongetjes 7 jaar en is er veel zorg nodig. Gelukkig staat de kerk en Caroline Sally steeds bij, want de zorg is meer dan je als alleenstaand moeder kunt bieden, en nu kunnen de jongens bij Sally thuis wonen. Ondertussen hebben de diaconie en Sally en Casey de Casey Troy foundation opgericht, via deze organisatie zorgen ze er voor dat er ook voor gehandicapte kinderen in Kameroen zorg is.
Omdat ze een vergunning op medische gronden heeft, mag Sally niet Nederlands leren en niet werken, maar ze heeft wel met behulp van de kerk en de gemeente Nederlands geleerd, en haar inburgering gehaald, dit is immers nodig om een goede moeder voor haar kinderen te zijn, om te praten op school en met de doktoren. Nu wil ze graag een opleiding volgen om gastouder te zijn binnen de kinderopvang, en ze heeft voor alle drie het Nederlands staatsburgerschap aangevraagd, want ze voelt zich hier thuis. Ze zegt : God geeft altijd op een of andere manier antwoord, zoals Hij antwoord geeft in het leven van Casey, die slim en vrolijk is, en kan zien.

Alle rechten voorbehouden