Buzuki Donativo

Deel 3. On the road

"Niets is vanzelfsprekend,dus blijf elkaar inspireren en gekke dingen doen voordat het te laat is…" Na 2 Camino's in hetzelfde jaar te hebben gelopen wilde ik iets terugdoen voor de pelgrims. Samen met manlief Mars deed ik dat met onze 'koek & zopie'-bus "BUZUKI DONATIVO", zo'n vier weken lang stonden we met onze vrijwillige luxe voedselbank-bus langs El Camino. Lees er alles over....

FEMWELS & BUZUKI DONATIVO

Vrachtwagenwijffie
Uiteindelijk zijn we een dag achterop planning weggereden uit Oss. Ik zal die dag nooit meer vergeten. We waren zoooh trots en blij met onze BuzukiBak. Nog nooit eerder in mijn leven bleek ik toch een zwak te hebben voor staal, blik en iets dat gewoon een ‘automerk’ was. Wat nou status? Ik voelde me vooral zo’n überstoer vrachtwagenwijffie. Want daar zat ik dan, lekker hoog op m’n zetel, zelfs bijna een meter van m’n Chauffie Mars vandaan. Met een dijk van een uitzicht zaten we samen te ‘high-five-en’. Ik herinner me zijn glimlach nog steeds, oh zo breed grijnzend. ‘Fem, Fem, je moet nu ècht effe een filmpje maken als we die motor gaan starten’. Klopt, daarna kun je elkaar bijna niet meer verstaan zo ‘met de vlam in de pijp’ begint het helse lawaai van de groene industriemotor te brullen.

Elly B & Jaapie
Nu denk ik wel es, het is jammer dat we voor op het dashboard geen gele kentekenplaten meer hebben laten maken met de namen “ELLY B” of “JAAPIE” erop. Onze kattenkits die weken-,maandenlang op ons thuis zouden wachten terwijl wij met onze truck over de steeds Zuidelijkere verlaten snelwegen zouden trekken… Je hoort het al, iedereen verklaart me voor gek, maar dit was toch wel mijn èchte laatste melancholische puntje voor vertrek.

On the road
Vader had behalve het zoek-& kluswerk natuurlijk veel meer aanwijzingen gegeven. En hij niet alleen. Ook Bjarne, die vroeger met z’n pa ook in een 508 had gereden, bleef maar zeggen, ‘iedere 500km olie en water checken’. Sterker nog, mijn vader SMS-te het na zes weken nog wekelijks, maar heeft ondertussen zijn SMS-taal aangepast met een ‘O&W check’. Dus daar stonden we dan op ieder tankstation: alle 30 jaar oude instructieboekjes nalezend (fijn, allemaal in het Tjechisch of andere Slavische taal), de velligen eraf schroevend, lucht en water bij te vullen… en meer beginnerszenuwen die dan parten gaan spelen. Het is echt Jut en Jul aan het werk, als je ons bezig ziet, vooral die eerste weken. Gasslangen die onhandig onder de bus worden doorgetrokken en de parkeerinstructies die ik gil zodra ik ben uitgestapt, maar die Mars niet boven de motor uit hoort komen. Trouwens, met dat olie en water lijkt het nog steeds onder controle te zijn, geen buitensporig gebruik, geen gekke lekplekken. Het is al één grote grap en dan zijn we op dat moment nog steeds niet eens met de Donativo gestart!

Alle rechten voorbehouden