Altijd plaats en nog gratis eten ook

Los Arcos --> Logroño

Auteur: Ronald Duin
Vanochtend uitgeslapen tot ongeveer 7 uur. Snel op pad. Het is bewolkt dus lekker wandelweer. Ik loop een Oostenrijkse vrouw achterop. We lopen samen keuvelend naar het eerste dorpje. Het laatste stuk met een stel Fransen. In het dorp ‘ontbijten’ we met zijn allen bij een bar. Hier hebben ze groene thee, lijkt me een delicatesse.

Helaas de thee is loeisterk en gaat in een slecht afgewassen koffiekopje. Ook met wat koud water erbij blijft het niet te drinken, jammer. Op naar Viena. Dat gaat eigenlijk verrassend gemakkelijk. In het begin van Viena is een klein grasveldje rondom een pomp onder bomen. Het ligt bezaaid met pelgrims. Ik vul mijn fles bij en loop door. Het centrum is veel leuker. Het is zaterdag rond het middaguur en het is enorm druk. Ieder terrasje zit vol, ouders spelen met kinderen op het stadsplein, oma zit op een bankje tegen de kerk aan enz. Ik koop een koud sportdrankje en een stuk stokbrood en ga naast oma zitten. Ze probeert een praatje te maken, maar dat lukt natuurlijk niet. Als ik weg ga wenst ze me wel een buen camino. Echt een leuk stadje. Trouwens veel stadjes hebben stierenlopen. In stadje stond al een grote kraal opgebouwd en langs sommige huizen en straten staan grote zware houten of stalen hekken. Na Viana ga ik door naar Logroño. Een lang en heet stuk. Ik heb nu geleerd om regelmatig in de schaduw pauze te houden en veel te drinken. Ik gun me zelfs even de tijd om languit in de schaduw te liggen. Later sprak ik het Franse echtpaar. Zij vertelden in Viana vers fruit en wij gekocht te hebben en dar een dutje hebben gedaan voor ze pas later op de middag naar Logroño zijn gegaan. Dat is de volgende stap.

In Logroño is de herberg vol. Ik krijg de tip naar een kerk een stukje verder op te gaan. Die hebben altijd plaats en nog gratis eten ook. Ik heb geluk er is nog een stapelbed plek vrij. Mensen die later komen liggen op matjes op de grond, niemand wordt geweigerd. Uiteindelijk liggen er meer dan veertig mensen op de grond. Op verzoek help ik mee eten te maken. Een eenvoudig doch voedzaam maal; gegrilde aubergines met mozzarella, rijst met tomaten saus en een salade van geraspte wortel, sla en tomaat. Geen wijn, alleen water en brood, wel een yoghurtje toe. Tot groot geluk van de dames in de keuken weet ik de brander aan de gang te krijgen anders was het rauwe rijst geworden. De pastoor begint met een gezamenlijk gebed en speelt een nadrukkelijke rol.

Voor het eten is er eerst nog een pelgrimsmis in de kerk. Daar ga ik maar heen. Naast de deur staat een blinde man vroom de dienst te volgen. Met de collecte weet de collectante hem te vinden. Met de communiegang niemand. Ik aarzel of ik naar hem toe zal gaan en naar de communie zal leiden. Mijn onbekendheid met het Spaans, ik ga niet ter communie en ga ook niet naar hem. Ik heb er spijt van dat ik niet heb geprobeerd mijn intentie aan hem duidelijk te maken. Zaterdagavond is ook de bruiloftsavond. Voor de pelgrimsmis is er een bruiloftmis in de kerk. Na de viering staat de familie buiten een beetje melig te wachten. Iedereen echt in prachtige kleding, dames in het lang etc. De heren beginnen elkaar maar vast met rijst te bekogelen en met confettikanonnen op elkaar te schieten. Ik ben benieuwd of er nog wat voor het bruidspaar overbleef.

Alle rechten voorbehouden