trompmeister
Op 1 juni vertrok ik met mijn rugzak en tentje. Ik trok de deur dicht en besloot eerst maar eens naar mijn tante in Duitsland te lopen. Een wandeling van zo'n twee weken. Dat beviel me zo goed dat ik besloot nog een stuk door te lopen. Een paar maanden later stond ik ergens boven op een berg in Zwitserland. Daar had ik een keus: verder op weg richting Griekenland, of van koers veranderen. Het werd rechtsaf naar Frankrijk en voor ik het wist stond ik in Santiago. Meer en meer fantastische mensen kwam ik onderweg tegen en steeds minder zin kreeg ik om naar huis te gaan. Daardoor stond ik uiteindelijk na ruim een half jaar wandelen opeens in Sagres, in het zuiden van Portugal.
Dit reisverhaal (enigszins wat absurder dan de realiteit) is verkrijgbaar via het internet: http://www.ropt.tv/bookshopsantiago.php .
Als de zon terug is gekeerd, trek ik die voordeur weer dicht. Heb je ook zin gekregen? Pas wel op, want pelgrimeren is fantastisch! Daar ben ik inmiddels wel al achter gekomen :) .