“Vroeger leefde ik voor mijzelf. Dat doe ik nu niet meer.”

Harold werkte ooit als maatschappelijk werker met probleemkinderen. Deze kinderen groeiden vaak op bij ouders met psychiatrische problemen en/of verslavingsproblematiek. Harold werkte als mentor van deze kinderen, totdat hij zelf de fout in ging en verslaafd raakte. Harold:"Ik verloor mijn baan, mijn vrouw wees me de deur en ik belandde op straat."

Harold

20 jaar geleden was Hoog Catharijne zijn hotel Califorina. Harold gebruikte in het overdekte winkelcentrum dagelijks zijn drugs. “Het was een paradijs, een speelplaats voor drugsverslaafden. Ik was echt een monster in die tijd. Ik gebruikte van alles, xtc, heroïne, cocaïne, wiet.” Deze verslaving kostte hem 200 gulden per dag en om aan dit geld te komen stal hij. “Ik heb onvoorstelbaar veel slechte dingen gedaan. Nog dagelijks vraag ik God om vergeving. Ik stal op bestelling. Maar als ik niet aan geld kon komen, leende een dealer mij geld. En om de dealer terug te betalen werd ik ingezet als drugsrunner. Dit liep slecht af voor Harold. Hij werd opgepakt in Peru met een lading smokkelwaar. “Mijn straf was 8 jaar in een Peruaanse gevangenis. En ik kan je zeggen dat de gevangenissen in Nederland luxe hotels zijn in vergelijking met de Peruaanse huizen van bewaring.” Harold kan het weten. Voordat hij naar Peru ging zat hij regelmatig in de gevangenis. Hij was een draaideurcrimineel. Om de zoveel tijd zat hij weer een paar maanden. Dat was prettig. Hij kon even bijkomen en goed eten. “Heerlijk witbrood met chocolade pasta eten in een cel met televisie. In die tijd hoefde je de cel nog niet te delen.”

Satan
Sinds 2009 is hij clean. Harold ontmoette iemand die hem vertelde over Jezus. “Door het contact met de kerk vond ik de motivatie om aan de slag te gaan met mijn verslaving. Met vallen en opstaan ben ik er vanaf gekomen. Regelmatig viel satan mij lastig, fluisterde in mijn oor: Harold ik heb sterke wit voor je! (red. cocaïne) Daarom heb ik altijd een boekje over God bij me. Dat is mijn wapen tegen de duivel.

vrijwilligerswerk
Harold zit nu in de schuldsanering en is tevreden met het ‘zakgeld’ dat hij maandelijks ontvangt. "Ik heb niet veel nodig, nieuwe kleren koop ik niet meer." Hij bezoekt twee kerken en doet vrijwilligerswerk in een verpleeghuis en bij het Leger des Heils. Waar hij kan probeert hij andere mensen te helpen. Samen met de Zeister Zendingsgenootschap werkt hij aan een plan om mensen op Cuba te helpen. “Vroeger leefde ik voor mijzelf. Dat doe ik nu niet meer.” Een andere wens is om het contact met zijn ex-vrouw en kinderen herstellen. Een dominee helpt hem daarbij. “Ik wil hen heel graag om vergeving vragen voor wat ik ze heb aangedaan”.

Levende objecten
Om de persoonlijke verhalen nog dichterbij te brengen krijg je in de tentoonstelling over naastenliefde de mogelijkheid om op zaal in gesprek te gaan met Harold. Hier vind je meer informatie:

De oproep
De levende objecten.

Alle rechten voorbehouden