Don Goossens
- Vooraf: Klik op de foto's voor de beschrijving. -
Koning worden, koning blijven.
Edward, geboren in Oxfordshire (1003), werd door andere troonpretendenten naar Normandie verbannen; zijn moeder was een dochter van de Hertog van Normandie. Hij groeide daar op maar keerde in 1040 terug als erfgenaam van de Saksische Kroon. Hij werd in 1042 gekroond en trouwde in 1045 met de dochter van de Graaf van Wessex, de machtigste 'warlord' van het koninkrijk. Edward kreeg vaak ruzie met zijn schoonvader omdat deze zich verzette tegen de invloed van de Normandische edelen. Edward kon koning blijven door de steun van andere invloedrijke Saksische edelen en omdat hij verdere confrontatie met zijn adviesraad uit de weg ging.
Hij besteedde veel aandacht aan de verfraaiing van de Benedictijner abdij in Londen en legde zo het fundament voor de Westminster Abbey. Het militaire deel van zijn ambt werd waargenomen door zijn halfbroer Harold. In een vrij rustige periode groeide de welvaart en de koning was matig met het innen van belastingen. Hij betaalde zijn eigen hofhouding en besteedde veel aandacht aan de armen.
Hij stierf in 1066, kinderloos. Volgens de legende door een gelofte van kuisheid, volgens de nuchtere denker door andere oorzaken.
Wie is de erfgenaam? Zijn halfbroer of die militaire strateeg uit Normandie? Willem de Veroveraar verslaat Harold bij Hastings (deze sneuvelt) en kroont zichzelf met de kroon van Edward (1066).
- Deze (?) kroon komt vaak voor in zijn pelgrimsteken.
Edward the Confessor en de Westminster Abbey.
Edward, in 1066 in zijn Westminster Abbey begraven, werd in 1161 heilig verklaard. Hij was een 'belijder': hij getuigde in zijn handel en wandel van het ware geloof. Je hoeft geen martelaar te zijn om een heilige te worden. Men bidt niet tot een heilige, men bidt met een heilige: deze ondersteunt het gebed.
Edward is door een paus heilig verklaard. Tot de late middeleeuwen was het een recht van de plaatselijke bisschop een vroom mens als voorbeeld aan te wijzen.
Hij werd de patroon van Engeland. St. Joris nam in de loop der jaren zijn plaats in (zie de beschrijving van diens pelgrimsteken), maar Edward bleef de patroon van het koninklijk huis. Hij had de basis gelegd voor de huidige Westminster Abbey, een abdij die niet door Hendrik VIII werd vernield (zie ook het pelgrimsteken van Maria van Walsingham). Hendrik vernielde natuurlijk niet zijn eigen bezit: de Abdij valt rechtstreeks onder het koninklijk huis en is niet ondergeschikt aan de bisschop van Londen of de aartsbisschop van Canterbury.
Edwards overblijfselen rusten na diverse verplaatsingen binnen de abdijkerk in een grote schrijn. Talloze toeristen en een enkele pelgrim bezoeken zijn pronkgraf.
En zijn kroon? Hoe lang is deze door zijn opvolgers gedragen, zijn delen ervan in een nieuwe kroon verwerkt, wanneer werden er nieuwe kronen vervaardigd en gedragen? Vele vragen, maar de kroon is en blijft een symbool van het koningsschap, al of niet door God gegeven.
