Er lag een schoolschriftje uit 1920 van mijn oma opgeborgen in mijn kast. Met enkele bladzijden uit het schriftje heb ik een bladvorm met nerven gemaakt, dat nu in mijn kamer staat. Soms voelt het dat een context of bedding van familie waar je deel van uitgemaakt hebt, verdwenen is door het overlijden van deze mensen. Door het handschrift te zien heb ik het gevoel dat ik nog steeds onderdeel ben van die context. Het werkje herinnert mij eraan dat hoewel ze er niet meer zijn, ze in mij voortleven.