Nusennatha
Van de Camino had ik nooit gehoord tot ik op een dag tv zat te kijken en een pelgrim zag die daarover zat te vertellen. Ze vertelde het zo mooi en aanstekelijk dat ik gelijk wist dat ik deze tocht nodig had om mij die rust te geven waar ik al jaren naar zoek. Ik ben van huis uit geen wandelaar maar wel iemand die lichamelijk sportief is. Binnen drie maanden heb ik geld en uitrusting bij elkaar gewerkt en ik heb ook een beetje getraind. Omdat de tocht lang is zal ik onderweg automatisch aan mijn conditie werken en gewend raken aan de zware last op mijn rug.
Vanaf de eerste stappen heb de aanwezigheid van St. Jacob gevoeld.
Een voorbeeld: de man die de jacobsschelp op mijn rugzak zag en me vroeg waar ik naar toe liep. 'Santiago,' zei ik. Toen vertelde hij mij dat hij ook de Camino gewandeld had vanaf de Pyreneeën en hij had dat gedaan omdat zijn zoon daarboven in de winter gestorven was op diens Camino. Zijn zoon was verdwaald geraakt en aan onderkoeling gestorven. Ik voelde me vereerd dit te mogen horen. Drie maanden later toen ik zelf op de Pyreneeën wandelde en het verhaal van deze jongen vergeten was, ben ik zijn kruis langs de weg tegengekomen. Ik heb toen stilstaand gebeden voor hem en zijn vader, die ik mocht ontmoeten.
Tijdens mijn tocht heb ik mijlpalen voor mezelf gesteld om het overzichtelijk te houden. Vezelay, 600 km vanaf Nederland was voor mij een mijlpaal die allesbepalend is geweest voor het verdere verloop van mijn tocht. Als ik Vezelay haal, dan haal ik Santiago, was mijn instelling. Maar dit stuk werd het zwaarste deel van heel mijn Camino. Ik was vaak alleen en de overnachtingen waren heel provisorisch, zoals wild-kamperen of slapen bij mensen in de tuin. Daar komt nog bij dat ik nare dromen kreeg over mijn broer en vader. Overdag werd ik vaak overmand door huilbuien als ik aan relatie met mijn familie dacht.
Na twee maanden geestelijke en lichamelijke beproeving heb ik vermoeid en uitgemergeld Vezelay gehaald. Een oefening voor wat komen ging?
Twee dagen later kreeg mijn broer een tia en raakte in coma. Ik heb geen moment getwijfeld en ben met wonderbaarlijke snelheid naar huis gegaan. Vijf weken later stierf mijn broer.
En bereikte mijn relatie met mijn vader een dieptepunt.
St. Jacob heeft mij gedragen om Vezelay te halen, en na deze flinke tegenslag in mijn persoonlijke leven heb ik ook de kracht van St. Jacob gekregen om mijn Camino weer op te pakken en af te maken.
Thuis gekomen na vier maanden Camino, heb ik het met mijn vader bijgelegd.
Wat zonder mijn Camino niet was gelukt!