Mijn ziek zijn betekent meer dan mijn ziekte

Velen kennen mij als de jongen, die in zijn jeugd een flink aantal jaren op bed doorbracht. Dat mag feitelijk waar zijn, maar ik wil(de) zo niet en nooit bekend staan. Trouwens welke zieke wel?

Bert Prinsen


Ik ben geboren in het Eemland (1942) en opgegroeid in het naoorlogse, kapotte Arnhem. Dat was het de mouwen opstropen leerden mijn ouders. Meedoen in jeugd en kerkenwerk als een plezierige bezigheid.

Ik was langdurig ziek thuis, in de middelbare schooljaren en tegelijk hard aan het werk om het schoolwerk te doen. Wat zo plezierig was: oudere mensen en jongeren bleven mij bezoeken. Ik bleef als het ware toch bij veel betrokken.

Al brengt ziek-zijn veel beperkingen. Achteraf misschien het meeste wel in de inperking van de vrijheid en de sterke gevoelde afhankelijkheid. Na de middelbare school studeerde ik theologie met merkwaardigerwijs een voorliefde voor het pastoraat en wel aan zieken. Dat bleef gedurende mijn predikantsjaren. Mensen viel op hoezeer ik rustig aan hun bed zat terwijl niemand wist dat ik vele jaren ziek was.

Van de predikantsjaren bracht ik de helft door aan de rand van de kerk, in het buitenland en in een verpleeghuis. Dat betekende werken en vrijheid. Een mengeling van dankbaarheid beter te zijn geworden en de sporen van ziekte mee te dragen en daarmee iets positiefs te doen. Wellicht ook in de tentoonstelling over naastenliefde.

Levend object
Om de persoonlijke verhalen nog dichterbij te brengen krijg je in de tentoonstelling Ik geef om jou! de mogelijkheid om op zaal in gesprek te gaan met ‘levende objecten’. Kom vanaf 13 september naar Museum Catharijneconvent in Utrecht en mogelijk ontmoet je Bert of een van de andere ervaringsdeskundigen.

Maak hier kennis met de andere levende objecten.

Alle rechten voorbehouden

Media