De tijd nemen

Het is opvallend hoeveel mensen een enorme drang hebben om vooruit te komen.

Ook op de Camino is elke morgen weer die drang voelbaar bij de pelgrims om op pad te gaan, al is het weer nog zo slecht of stijgt de temperatuur tot grote hoogte. Slechts enkelingen nemen zich de tijd om wat later te vertrekken en eerst rustig te ontbijten. Ook hier gaan veel mensen op weg met een strakke planning.

Tijdloos wandelen

Door: Solberg

Alle rechten voorbehouden

Er zijn pelgrims die geen enkele (loop)dag willen overslaan omdat ze dan en dan in Santiago moeten zijn want - geïllustreerd met een gedetailleerd etappe-schema, zo nauwkeurig als een spoorboekje (met de bijbehorende stress). Daarbij komt ook nog dat de meesten niet gewend zijn om dag-in dag-uit een wandelprestatie te leveren en zeker niet met een zware bepakking.
Conditie moet opgebouwd worden en dat kost tijd (ook onderweg). Ook met hun bepakking nemen veel pelgrims geen enkel risico. Te veel spullen worden meegenomen voor het geval - en stel je voor dat... Die rugzak zegt natuurlijk ook iets over de drager; Wat sleep je allemaal mee in je leven? Is er nog ruimte voor nieuwe dingen onderweg? Hoe ga je om met onzekerheden als; Hoe ver is het? Is dit de goede richting? Waar kan ik eten of drinken? Ben ik zeker van een bed vannacht? Op de Camino leef je een ander leven dat je helemaal zelf moet inrichten en dat begint vanzelfsprekend bij de basisbehoeften.
Voor de meer persoonlijke dimensie van de Camino, de toegevoegde waarde, gaat het om andere behoeften en vragen zoals; wie ben ik eigenlijk (geworden), wat wil ik eventueel veranderen, wat wil ik met de rest van mijn leven en hoe geef ik dat vorm. Die vragen zijn wat lastiger dan het maken van een routeplan en een paklijst. Dit zijn dan ook vragen waar je tijd voor moet nemen en daaraan moet het etappe-schema dan maar aangepast worden en niet andersom.
Mensen die in het 'normale' leven ook gebukt gaan onder een loodzware rugzak of gebonden zijn aan strak geplande schema's kunnen op de Camino juist eens de tijd nemen om te onthaasten en de betekenis van Carpe Diem te ontdekken.
De kracht van beperking voelen. De tijd nemen om zich te laten inspireren door anderen, de ruimte die er nog is in de schitterende landschappen en door het Culturele erfgoed dat nog overal aanwezig is. Het is slechts een kwestie van er open voor willen staan en het willen zien. Afstand kunnen nemen van het bekende en ruimte creëren voor iets nieuws.
De tijd zijn werk laten doen. Aldus is de tijd nemen misschien wel het mooiste kado dat je jezelf (en anderen) kunt geven...

Alle rechten voorbehouden