Anoniem
Ik miste m’n tante Nonneke die als werkzuster haar hele leven gewerkt heeft in het huis en in de keuken. Als dienstmeisje was ze door een rijke “madam”, die haar bruidsschat betaalde, naar het klooster gebracht, waar ze haar hele leven heeft kunnen zwoegen voor de onderwijsnonnen en kinderen van de school. Zij had een plaatsje moeten hebben op deze tentoonstelling, niet de kak van de top. Een gemiste kans voor jullie.
Anonieme bijdrage, Vrouwen voor het Voetlicht.